dinsdag 13 januari 2015

Waar gaan we het over hebben?

Het nieuwe jaar is nog geen twee weken oud, dus ik vind dat ik deze plek nog mag gebruiken om een vooruitblik te werpen op mijn loopplannen voor 2015.

Op de een of andere manier heb ik het gevoel dat er op loopgebied veranderingen aan zitten te komen voor mij. Ik voel een soort wens om het roer om te gooien. Niet drastisch 180 graden de andere kant op, maar voorzichtigjes naar links of rechts om net een ander paadje in te slaan.
Wat die koerswijziging gaat inhouden, daarvan heb ik nog geen goed beeld.
Hoewel?

Een van de veranderingen die in 2014 al is ingezet, is het lopen op ander schoeisel. Ik ben nu zo'n twee maanden bezig om mijn afstand op mijn fivefingers op te bouwen en ik hoop in juni mijn eerste wedstrijd te kunnen lopen - 7,5 kilometer bij de Ladiesrun in Rotterdam.
Het valt echter niet mee  om mijn onderbenen te laten wennen aan het lopen op bijna niks. Voortdurend heb ik last van gevoelige kuiten en opspelende achillespezen. Ook mijn linkervoet protesteert geregeld. Afgelopen zaterdag liep ik 4 keer 8 minuten, dus ik ben op de goede weg.
Ik ben dan ook vastbesloten om door te zetten, gewoon omdat ik overtuigd ben van de grote voordelen van deze manier van lopen. Bovendien word ik echt blij als ik op mijn fivefingers loop, het geeft een vrij gevoel. Het is alleen een kwestie van een lange adem.

Een andere verschuiving (verandering is een te groot woord) is te vinden in mijn kleding. Eind vorig jaar heb ik het Amerikaanse merk INKnBURN ontdekt en ik was direct verkocht. Inmiddels heb ik al een aantal shirts en rokjes van het merk in mijn kast liggen en oh, wat voel ik me lekker als ik het aanheb! De kleuren en de designs maken dat ik me vrij als een vogeltje voel. Als het aan mij ligt, loop ik al mijn wedstrijden in deze kleding, maar het is helaas een beetje prijzig. Dat kan echter niet voorkomen dat ik enorm uitkijk naar de nieuwe voorjaarscollectie. Ik ben alvast aan het sparen!

En natuurlijk wordt dit het jaar dat ik eindelijk mijn loopdroom in vervulling hoop te zien gaan: in oktober gaan manlief en ik de 20 kilometer van Parijs lopen. Ik heb al een sportkeuring achter de rug en de vereiste goedkeuring is al binnen (de arts had mij overigens telefonisch laten weten dat hij geen bezwaar zag voor het lopen van de marathon van Parijs... Wat weet hij dat ik niet weet?). Begin maart kunnen we inschrijven en op zoek gaan naar een gunstig gelegen appartementje. Yay!!

Daarmee is het nog niet afgelopen wat betreft de koerswijzigingen. Omdat het idee ooit (lees: over 1 of 2 jaar) de marathon van Rotterdam te lopen nog steeds in mijn hoofd ronddwaalt, heb ik besloten alvast een voorschotje te nemen door vaker langere afstanden te lopen in mijn trainingen. Nu ga ik niet verder dan 20 kilometer in aanloop naar een halve marathon. Aangezien ik er daarvan maar twee per jaar loop, kun je uitrekenen dat ik dus maar weinig écht lange rondjes maak. Na mijn halve marathon op 7 maart ga ik daarom starten met een marathonschema, dat ik wil volgen tot een afstand van ongeveer 25 kilometer. Vanaf daar zie ik wel hoe het verder gaat. Ik vind het spannend, maar wel heel leuk om naar uit te kijken. Deze nieuwe uitdaging had ik echt nodig - ik merk dat het me prikkelt en motiveert om mijn trainingslopen te doen.

Tegelijkertijd wil ik wat meer variatie in mijn trainingen aanbrengen door daarin wat vaker stevig traplopen te verwerken. Ik dacht altijd dat traplopen voor mij niet was weggelegd (als ik op mijn werk 6 verdiepingen omhoog gelopen heb, sta ik nog steeds hijgend boven aan de trap, tot verbazing van mijn collega's), maar toen ik afgelopen weekend een paar trappen in mijn duurloop tegenkwam, merkte ik dat ik het leuk vond om ze heel snel te nemen. Dat voelde goed, en smaakte dus naar meer.

Tot slot heb ik informatie ingewonnen bij de atletiekvereniging omdat ik me afvraag wat het lopen onder begeleiding mij nu zou opleveren. Ik ben met lopen een solist, maar ik kan me voorstellen dat een trainer mij andere dingen kan bijbrengen dan wat ik mezelf tot nu toe heb eigen gemaakt. Jammer genoeg heeft de vereniging tot twee keer toe nog niets laten horen op een mail die ik heb gestuurd, dus ik moet nog even geduld hebben.

Als ik het zo op een rijtje zie staan, maakt het dat ik met plezier uitkijk naar het komende loopjaar. Maar eerst maar eens zorgen dat ik me een beetje lekker voorbereid op die halve marathon over 7,5 week.