Nu sport ik eigenlijk altijd voor mijn plezier (vandaar ook de naam van dit blog), maar toch besloot ik er nog een keer extra op te letten en van start te gaan met een tempo waarvan ik dacht dat ik dat bij wijze van spreken een halve dag zou kunnen volhouden.
Dat tempo had ik al meteen te pakken. Het ging lekker, en het blééf lekker gaan. Onderweg was ik me nog meer dan anders bewust van alles wat ik zag - de schapen waar ik tussendoor liep, de ganzen die voor mij wegvluchtten, de buizerd die voor me langs vloog en de geur van pas gezaagd hout. Ik liep nog net niet te LOL-en (Laughing Out Loud), maar vrolijk werd ik er wel van.
Voor mijn gevoel ging het zo soepel dat ik na een kilometer of vijf de overtuiging kreeg dat ik de tien zonder al te veel extra moeite zó zou uitlopen. Ik heb het niet gedaan, omdat ik me aan mijn schema wilde houden. Met de loop in Rotterdam zo dicht voor de deur wilde ik vooral verstandig trainen.
Ik ging dan ook keurig rechts waar ik rechtdoor had kunnen gaan en bespaarde me op die manier ettelijke extra kilometers.
Stiekem wachtte ik toch nog op een kleine terugslag, omdat mijn ervaring is dat de laatste loodjes ook daadwerkelijk vaak het zwaarst zijn. Maar die kwam niet. Ook niet toen ik, met mijn afrondingsneigingen, er nog vierhonderd meter aan vast plakte.
Opgetogen stopte ik dus mijn horloge - om vervolgens alleen nog maar te LOL-en als een boer met kiespijn: ik had nog nooit zó langzaam gelopen! Mijn streeftijd van 1 uur en 5 minuten viel ter plekke met veel geweld in duigen.
Maar... mijn lach kwam al snel weer terug toen dat heerlijke gevoel van tijdens het lopen de hele avond bleef hangen en zelfs doorwerkte in een goede nachtrust.
Dat wordt dus een langzame, maar o zo vrolijke loop over twee weken.
Afstand: 6,4 km
Tijd: 43:20
Geen opmerkingen:
Een reactie posten