Maar... als ik heel eerlijk ben, speelt er bij het lopen tijdens een recreatieloop nog wel iets anders mee. Ik heb niet de illusie dat ik ooit op het podium zal belanden, dus dat is het niet. En als ik bezig ben het parcours af te leggen, houdt ook mijn eigen eindtijd mij nauwelijks bezig - dan ben ik vooral aan het genieten. Van het lopen zelf, van de omgeving, van het gevoel dat iedereen om me heen net als ik bezig is met het neerzetten van een sportieve prestatie.
Nee, het is de beloning na afloop die een rol speelt. Als ik me inschrijf voor een loop, laat ik me leiden door de vraag of er 'wat te halen valt'. En dan heb ik het dus niet over echte prijzen, maar over een minimale herinnering aan datgene dat ik zojuist heb volbracht.
Een amateuristisch (in de neutrale zin van het woord) georganiseerd evenement valt voor mij meteen af als ik zie dat er zelfs geen officiële tijdwaarneming is. Niet omdat ik snobistisch zou zijn, maar waarom dan? Omdat er dan zelfs geen startnummer wordt afgegeven. En een startnummer, dat is toch wel het minste dat ik als tastbaar bewijs thuis wil kunnen laten zien.
Gelukkig dus dat er ook vandaag weer een loop werd gehouden waarbij de deelnemers na afloop niet met lege handen stonden. Los van het feit dat ik mijn allersnelste 5km ooit heb gelopen, was daar weer een stoffelijk aandenken. Niet alleen het startnummer, maar ook een beker kregen we mee. Om uit te drinken, wel te verstaan. En omdat ik in mijn hart nog altijd 12 jaar ben gebleven, heb ik daar thuis meteen een welverdiend kopje koffie uit gedronken.
Afstand: 5km
Tijd: 29:10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten