dinsdag 9 oktober 2012

Beslagen ten ijs

Je zou denken dat hardlopen slechts een kwestie is van schoenen aantrekken en gáán. Niets is minder waar. Dat besef ik maar weer al te goed als ik me, samen met mijn rennende wederhelft, voorbereid op onze deelname aan de Bredase Singelloop, afgelopen weekend.
Het begint bij ons al meer dan een week van tevoren: geen uitspattingen wat eten en drinken betreft en goed uitstippelen wat er op het menu komt te staan. Er wordt ook ruim van tevoren nagedacht over het eten op de dag zelf - waaruit gaat het ontbijt bestaan, wat nemen we mee om te nuttigen vóór, tijdens en na de loop. Omdat wij zo natuurlijk mogelijk eten, komen de gangbare energierepen, -drankjes en -gelletjes er bij ons niet in. Dat betekent bijna automatisch alles zelf klaarmaken. Voor Breda was dat een granensmoothie met banaan, zeewier en rijststroop als energieleverancier, groene thee met diksap en shoyu als dorstlesser en een tempeh/aarbeien/rijstmelk-shake voor het herstel na de inspanning. Iets meer werk dan even een reep uit de kast trekken.
Alleen op eten en drinken kan ik niet lopen, dus muziek gaat steevast mee. De iPod dient dus te worden opgeladen, de afspeellijsten dienen te worden vervolmaakt. Ook dit is bepaald geen sinecure, want tijdens elke kilometer wil je precies de muziek horen die je op dat moment nodig hebt.
Maar hiermee zijn we er nog niet. Want wat trek je aan? Als je trainingsrondje direct buiten je voordeur begint, kun je op het laatste moment bepalen of het lange mouwen moeten worden, of besluiten toch maar een jackje aan te trekken tegen de regen. Ga je wat verder weg om je kilometers te maken en moet je navenant eerder van huis, dan moet je iets meer vooruit kijken. Gelukkig was het vooruitzicht voor deze keer behoorlijk eenduidig: perfect loopweer, niet al te warm en weinig wind. Dat werd dus korte mouwen en dito broek.
Toch waren we er nog steeds niet. Er moesten droge kleren mee om het bezwete lijf na afloop in te wikkelen. Mijn loop vond een paar uur plaats voor de slotafstand waar manlief van start zou gaan, dus ik moest mijn spieren goed warm houden als ik de volgende dag nog de trap op en af wilde komen. Datzelfde gold andersom: manlief stond een tijd langs de kant om mij aan te moedigen en hij moest zijn spieren op temperatuur houden in de aanloop naar zijn afstand.
Tenslotte, omdat ik naast hardlopen nog een enkele hobby heb, ging natuurlijk mijn fotocamera mee.
Al met al hadden we dan ook als resultaat van al deze voorbereidingen een flink zware tas, die we om de beurt meesjouwden naar de verschillende punten langs de route.
Niets 'schoenen aantrekken en gáán', dus; alleen al de voorbereiding is topsport!
Maar gelukkig, deze keer betaalde de geïnvesteerde energie zich bij beiden ruimschoots terug: allebei liepen we een dik PR.


Afstand: 6,2 km
Tijd: 40:09

Afstand: 5,5 km
Tijd: 33:25

Afstand: 10 km
Tijd: 1:00:21


Geen opmerkingen:

Een reactie posten