Althans, dat maak ik op uit mijn toch wat spontane reactie op het bericht eind mei, dat de inschrijving van de Zevenheuvelenloop geopend was. Die reactie bestond, hoe verrassend, uit een inschrijving.
Pas daarna kwam er het besef "Slik, nu moet ik gaan trainen voor 15 kilometers die ook nog het nodige hoogteverschil kennen!".
Ik heb nog de tijd, en volgens de op internet alom aanwezige schema's ook nog ruim voldoende om mij klaar te stomen, dus dat scheelt. En toch, als ik er over nadenk dat ik nog 5 kilometers moet toevoegen aan de afstand die nu als mijn langste geldt (let wel: dit is de helft extra!), dan slik ik nóg een keer.
Er moet dus actie worden ondernomen, en al dat geslik van mij gaat daarbij niet helpen.
Een van de goede voornemens is om alvast te proberen het aantal kilometers per week uit te breiden, door drie keer per week te trainen, in plaats van mijn gebruikelijke twee keer.
Afgelopen week was het zover. Twee keer een 5km en als sluitstuk een 10km stonden op het programma. Hoera, het is me gelukt ook, dat stemt hoopvol. Nog hoopvoller word ik van het gevoel waarmee ik die langere training liep, het ging redelijk gemakkelijk en ik kwam blij thuis (altijd een goede graadmeter).
Nu proberen dit nieuwe regime vast te houden, dat zal nog de grootste uitdaging zijn. Het gaat dan ook komende week alweer mis: ik zit ruim twee dagen in Londen en mis daardoor de ruimte en waarschijnlijk ook de conditie om drie keer lopen in te passen. Maar de week daarop ga ik er weer vol goede moed tegenaan, ik weet het zeker! Al was het alleen maar omdat ik me voorhoud dat ik, net als in het verhaal van het rupsje, door al dat kilometervreten zal ontpoppen tot een mooie vlinder. Eentje die uiteindelijk al dartelend haar allergrootste loopwens zal vervullen: de 20km van Parijs lopen.
Afstand: 5 km
Tijd: 32:33
Afstand: 5 km
Tijd: 32:21
Afstand: 10 km
Tijd: 1:02:53
Geen opmerkingen:
Een reactie posten