Hoe anders is dat als je in de stad woont, zo stel ik mij voor. Dan ben je aangewezen op lopen in de drukte, moet je op zoek naar een park of heb je relatief vaak te maken met hindernissen als verkeerslichten.
Dat geldt ook voor wereldstad Londen, waar ik vorige week een paar dagen verbleef (een dag was gereserveerd voor een zeker tennistoernooi dat daar wordt gehouden, de andere dag zou ik 's avonds al weer terugvliegen - veel tijd had ik dus niet voor de stad).
Als ik langer was gebleven, had ik zeker meegedaan aan een sightjogging tour, dat is dan weer het voordeel van lopen in een stad. Hoewel ik eerlijk moet zeggen: Rotterdam kent dit verschijnsel ook, maar ik heb me er nog nooit toe kunnen zetten zo'n tour mee te lopen. Maar goed, zelf had ik nu ook geen loopschoenen meegenomen omdat ik dus weinig kans zag om die te gebruiken.
Ik ging, in plaats van hard te lopen, al wandelend met mijn fotocamera op pad langs de Theems. Daar loopt het Thames Path, dat ik over een lengte van ruim 3 kilometer heb gevolgd, maar dat een totale lengte heeft die bijna honderd keer zo lang is. Ideaal dus voor stadsbewoners die hun hardloop 'rondje' willen doen zonder alle eerder genoemde hindernissen tegen te komen. En dat doen Londenaren dus ook, werkelijk en masse. Op het eerste stuk dat ik liep, vanaf de Tower Bridge, bleef het nog bij een paar lopers per tien minuten, maar meer in westelijke richting veranderde dat in een aanhoudende stroom aan rennende mensen. Niet overdreven, op het drukbevolkte pad liepen nauwelijks nog mensen die langzamer gingen dan 10 kilometer per uur.
Mooi natuurlijk, zo'n pad in de stad. Maar toch voelde ik me heerlijk en vrij toen ik vanmiddag over 'mijn' polderdijk liep, met de skyline van de Kop van Zuid in Rotterdam in de verte. Fantastisch hoor, dat uitzicht. Maar geef mij tóch maar het platteland!
Vorige week:
Afstand: 4 km
Tijd: 26:29
Deze week:
Afstand: 5 km
Tijd: 31:39
Afstand: 5 km
Tijd: 31:16
Afstand: 7,3 km
Tijd: 45:36
Geen opmerkingen:
Een reactie posten