zondag 10 juni 2012

De twaalfde man

Omdat de dresscode luidde 'roze' - hoe verrassend! - ging ik, met mijn nagels knalroze gelakt en mijn eveneens knalroze loopshirt aan vanmiddag op weg naar Rotterdam voor de Ladiesrun 2012. Even snel rekenen leert dat ik vandaag mijn vierde ladiesrun liep, en er zullen er ongetwijfeld nog meer volgen. Niet omdat ik per se alleen wil hardlopen met seksegenoten, zeker niet. Maar er hangt toch een andere sfeer.
Als je de organisatie mag geloven, ligt de nadruk vooral op de gezelligheid, lopen met vriendinnen en shoppen. Er lopen inderdaad veel vriendinnengroepjes rond, hoewel die vrouwen die iedereen links en rechts inhalen om maar vooral een snelle tijd te behalen, toch niet zullen zijn afgekomen op de leuke sieraden die je op zo'n dag kunt kopen. Datzelfde geldt dus voor mij - met uitzondering van die snelle tijd dan toch...
Het is echter zeker gezellig om al die echtgenoten en kinderen langs de kant te zien staan, sommige met zelfgemaakte spandoekjes, en allemaal hard aanmoedigend.
Het hoogtepunt van deze loop is de doorkomst halverwege: er wordt gelopen rondom Ahoy en vlak voor het 5 km punt kom je door een hal, waar het zwart ziet van de mensen en waar er keiharde, opzwepende beats klinken van (deze keer dan) DJ Miss Sunrise. Hoe stuk je ook zit, je gaat er even twee keer zo hard van lopen. Nou ja, voor je gevoel dan toch zeker.
Lekker dus, die ondersteuning langs de kant. En omdat we in deze weken toch in de ban zijn van het voetbal (...) kan de vergelijking met de twaalfde man niet uitblijven.
En toch, er was vandaag stiekem nog een dertiende man aanwezig. In de vorm van het onberekenbare Nederlandse weer. Was het gisteren eerder herfst, met grijze luchten, niet al te hoge temperaturen en een harde wind, vandaag was daar een stralende lucht, met lieflijke witte wolkjes en een zon die de temperatuur deed stijgen tot 20 ºC. Oh, en had ik al vermeld dat er amper een zuchtje wind stond?
In de afgelopen maanden was er natuurlijk amper gelegenheid om te trainen in dit weer, en er was dus ook veel geklaag na afloop - zware benen, ademnood, niet meer kunnen. Het was niet zo zwaar als de Marikenloop, drie weken geleden, maar een makkie was het zeker niet.
Gelukkig was die twaalfde man vandaag net sterker, en sterk genoeg om mij een tijd te laten lopen die onder mijn verwachting lag. Op naar de volgende ladiesrun, dus? Toevallig wel, ja.


Afstand: 7,5 km
Tijd: 38:43

Afstand: 10 km
Tijd: 1:04:41

Geen opmerkingen:

Een reactie posten