Je moet flexibel zijn om tijdens het hardlopen het hoofd te kunnen bieden aan onverwachte en onbeïnvloedbare omstandigheden, zoals wachten met oversteken - niet al die voorbij razende automobilisten zijn zo aardig om te stoppen zodat jij je ritme kunt vasthouden en direct kunt oversteken.
Flexibel moet je ook zijn in relatie tot het weer, vooral de wind. Je zult je tempo toch echt moeten aanpassen als blijkt dat je op dat lange, open stuk in de polder flinke tegenwind hebt.
Met het samenstellen van de routes ben je vooral flexibel omdat je anders steeds dezelfde rondjes loopt, en dat is niet bevorderlijk voor de motivatie. Dus maak je een keer een bocht naar links in plaats van naar rechts, of je loopt de route af en toe eens andersom.
Het tijdstip van de dag wil ook nog wel eens variëren. Je moet dus flexibel zijn ten opzichte van je biologische klok, vooral als je deelneemt aan evenementen - die houden helaas geen rekening met de tijd waarop jouw lichaam zich optimaal voelt, dus sta je net zo goed 's morgens vroeg aan de start als halverwege de middag.
De belangrijkste vorm van flexibiliteit is voor mij eigenlijk de meest letterlijke: de flexibiliteit van mijn beenspieren. En die was vandaag ver, heel ver te zoeken. Vanaf de eerste meter liep ik met hardhouten staken. Ik hoefde niet op mijn horloge te kijken om te voelen dat mijn tempo bedroevend laag lag. Gelukkig kon ik dit compenseren met andere flexibiliteit: ik paste mijn route onderweg aan om te zorgen dat ik die tegenwind in het begin had en niet aan het eind; ook veranderde ik al lopende mijn doel voor vandaag in 'gewoon ruim 5 kilometer uitlopen'.
En toen ik aan het eind mijn teleurstellende tijd zag, liet ik me niet ontmoedigen en richtte me direct op mijn volgende looprondje. Gelukkig maar dat het weer zo flexibel was om pas na mijn thuiskomst uit te pakken met een fikse regenbui.
Afstand: 5.3 km
Tijd: 34:48
Geen opmerkingen:
Een reactie posten