Prioriteiten

Soms komt het er gewoon niet van, hardlopen. Dat was de afgelopen week dus het geval. Niet dat ik van plan was om mijn hardloopschoenen volledig links te laten liggen, maar het liep nu eenmaal zo.

Afgelopen week was namelijk de week dat ik andere bezigheden buitenshuis had - het ABNAMRO tennistoernooi vond plaats. En het toeval wilde dat ik kaarten had gekregen voor meer dan de helft van de wedstrijden. Iedereen die mij kent, weet dat ik geen nee kan zeggen tegen (gratis) live tennis, dus ik zat vier van de zeven dagen in Ahoy, Rotterdam.
En ja, ik kan ook rekenen, dus ik weet ook dat er nog drie dagen overbleven waarop ik mijn rondje had kunnen maken. Er zijn echter hele goede redenen aan te voeren waarom ik dat dan toch niet heb gedaan.

Allereerst is het onvoorstelbaar hoeveel energie het kost om simpelweg te kíjken naar tennis, en niet alleen omdat ik een aantal avonden laat thuis was.
Daarbij had ik ook nog andere verplichtingen én ik wilde mijn gezin niet helemáál verwaarlozen. Dus, hoewel ik mij stellig had voorgenomen om minstens twee keer toch een rondje te doen, al was het maar vijf kilometer, heb ik volledig verstek laten gaan.

Voelde ik mij  niet een beetje schuldig? Mwah, een beetje wel. Maar aan dat schuldgevoel kwam op maandagochtend een einde toen ik een advies voorbij zag komen dat was gepubliceerd door een toonaangevend loopblad: als ik mijn hardloopschoenen een week lang niet zou aanraken, zou ik daarna weer helemaal opgeladen en fit zijn om volop kilometers te maken!

Vol goede moed ging ik gisterochtend dan ook op pad. Op het programma stond een ronde van 7 kilometer. En met het genoemde advies in mijn achterhoofd was ik er helemaal klaar voor.
Mentaal dan, zo bleek al snel - het fysieke gedeelte bleef behoorlijk achter. Aan het prachtige winterweer met dito zonnetje lag het niet, maar wat was het zwaar. Iedere meter deed zich voelen, mijn benen waren stijf en geen moment had ik het écht naar mijn zin. Op karakter, zoals dat heet, heb ik braaf mijn 7000 meters (want zo voelde het) volbracht, maar het beloofde genot was dus uitgebleven.

Bij thuiskomst heb ik het advies er nog maar eens bij gezocht; had ik het wel goed gelezen? Tja, en toen begreep ik het: 36 uur lang zitten op een hard stoeltje naast de tennisbaan is natuurlijk niet de goede crosstraining!


Afstand: 5 km
Tijd: 37:08

Afstand: 8 km
Tijd: 49:40

Afstand: 7 km
Tijd: 46:36